Note: The tonic system has been changed from polytonic to monotonic.The spelling of the book has not been changed otherwise. Bold wordsare included in &
Σημείωση: Το τονικό σύστημα έχει αλλάξει από πολυτονικό σεμονοτονικό. Η ορθογραφία του βιβλίου κατά τα άλλα παραμένει ωςέχει. Λέξεις με έντονους χαρακτήρες περικλείονται σε &.
ΕΔΜΟΝΔΟΥ ΡΟΣΤΑΝ
ΣΥΡΑΝΟ
ΔΕ ΜΠΕΡΖΕΡΑΚ
ΕΜΜΕΤΡΟΝ ΗΡΩΙΚΟΝ ΔΡΑΜΑ
ΕΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΠΕΝΤΕ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΘΕΝ
ΥΠΟ
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΗ
ΕΚΔΟΣΙΣ ΔΕΥΤΕΡΑ
ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ
ΕΚΔΟΤΗΣ: ΙΩΑΝΝΗΣ Δ. ΚΟΛΛΑΡΟΣ
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟΝ ΤΗΣ «ΕΣΤΙΑΣ», ΣΤΑΔΙΟΥ 44
1921
ΕΔΜΟΝΔΟΥ ΡΟΣΤΑΝ
ΣΥΡΑΝΟ
ΔΕ ΜΠΕΡΖΕΡΑΚ
ΕΜΜΕΤΡΟΝ ΗΡΩΙΚΟΝ ΔΡΑΜΑ
ΕΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΠΕΝΤΕ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΘΕΝ ΥΠΟ
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΗ
ΕΚΔΟΣΙΣ ΔΕΥΤΕΡΑ
ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ
ΕΚΔΟΤΗΣ: I Ω Α Ν Ν Η Σ Δ. Κ Ο Λ Λ Α Ρ Ο Σ
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣ, ΣΤΑΔΙΟΥ 44
ΠΡΟΣΩΠΑ
| ΣΥΡΑΝΟ ΔΕ ΜΠΕΡΖΕΡΑΚ | Ψιλός ιππεύς |
| ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΔΕ ΝΕΒΙΓΕΤ | Ο θυρωρός |
| ΚΟΜΗΣ ΔΕ ΓΚΥΣΗΣ | Ο αστός |
| ΡΑΓΚΕΝΩ | Ο υιός του |
| ΛΕΜΠΡΕΤ | Είς νυκτοκλέπτης |
| Ο ΛΟΧΑΓΟΣ ΚΑΡΜΠΟΝ | Είς θεατής |
| ΔΕ ΚΑΣΤΕΛ ΖΑΛΟΥ | Είς φύλαξ |
| Οι επίλεκτοι | Είς καπουτσίνος |
| ΛΙΝΙΕΡ | Ο παίκτης του οξυαύλου |
| ΔΕ ΒΑΛΒΕΡΤ | Δύο μουσικοί |
| Πρώτος μαρκήσιος | Οι ποιηταί |
| Δεύτερος μαρκήσιος | Οι ζαχαροπλάσται |
| Τρίτος μαρκήσιος | ΡΟΞΑΝΗ |
| ΜΟΝΦΛΕΡΥ | Η αδελφή ΜΑΡΘΑ |
| ΜΠΕΛΡΟΖ | ΛΙΖΑ |
| ΖΟΝΔΕΛΕ | Η πράτρια |
| ΚΥΖΗ | Η μήτηρ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ |
| ΜΠΡΙΣΑΓΙ | Η ακόλουθος |
| Είς οχληρός | Η αδελφή ΚΛΑΡΑ |
| Είς σωματοφύλαξ | Μία ηθοποιός |
| Έτερος » | Οι ακόλουθοι |
| Αξιωματικός Ισπανός | Η ανθοπώλις |
* * *
Το πλήθος, αστοί, μαρκήσιοι, σωματοφύλακες, νυκτοκλέπται,
ζαχαροπλάσται, ποιηταί, επίλεκτοι. Γασκόνοι, ηθοποιοί, τα βιολιά,
ακόλουθοι, παιδία, στρατιώται Ισπανοί, θεαταί, κομψευόμεναι,
ασταί, καλογραίαι κτλ.
(Αι τέσσαρες πρώται πράξεις τω 1650, η πέμπτη τω 1655)
Απαγορεύεται η από σκηνής διδασκαλία άνευ της ρητής συγκαταθέσεως
του μεταφραστού.
ΕΙΣ ΤΟΝ
ΑΓΑΠΗΤΟΝ ΜΟΥ
ΑΔΕΛΦΟΝ
ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΝ
ΠΡΑΞΙΣ ΠΡΩΤΗ
ΜΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΙΣ ΕΝ ΤΩ ΜΕΓΑΡΩ ΤΗΣ ΒΟΥΡΓΟΥΝΔΙΑΣ
Η αίθουσα του Μεγάρω της Βουργουνδίας τω 1640. Είδος παραπήγματος
του παιγνιδίου της σφαίρας διασκευασθέντος και εξωραϊσθέντος δια
παραστάσεις.
Η αίθουσα είνε μακρόν τετράγωνον. Φαίνεται λοξώς, εις τρόπον ώστε
μία εκ των πλευρών αποτελεί το βάθος, το οποίον αναχωρεί εκ του
πρώτου επιπέδου, δεξιόθεν, και βαίνει προς το τελευταίον
επίπεδον, αριστερόθεν, διά να σχηματίση γωνίαν μετά της σκηνής,
παρουσιαζούσης τετμημένον ρόμβον.
Η σκηνή αύτη εμφράττεται, εκατέρωθεν,