INLEIDING.
Waarin alleen maar ’n prins geboren wordt,’n opstand uitbreekt, ’n keizer met z’n huisgezin inballingschap en de prins weer in z’n land terugkeert.
De keizer van ’t land Huk zat in grootemoeielijkheid. Er was ’n prins geboren, de kroonprins, en nuzeiden raadsheeren en andere hoogwaardigheidsbekleders aan ’thof, dat de pas geboren prins net moest heeten als z’n vader. Dathoorde zoo, dat was altijd zoo geweest in ’t land Huk en datmoest nu ook weer zoo.
Doch dat wilde de keizer nu juist niet. Die had ’t land aanz’n eigen naam en hij vond, dat de kroonprins nu eens ’nandere moest hebben.
Maar niemand was ’t met de keizer eens. Ze zeiden, dat reedshonderdzevenenzestig keizers die naam gedragen hadden. De keizer was dehonderdachtenzestigste en ’t jonge prinsje moest mettertijd dehonderdnegenenzestigste zijn.
Huk was ’n oud land, zooiets als China. Dat kan iedereennarekenen, want als we aannemen, dat iedere keizer gemiddeld twintigjaar geregeerd had, en dat is toch niet erg lang voor ’n gezondekeizer, dan kom je tot 167 × 20 = 3340 jaar. [6]
Hier in ’t westen kennen we zulke oude keizersgeslachten niet,maar de Hukkers waren er wat trotsch op en ze beweerden dan ook, dathun keizer regelrecht van ’n soort god afstamde, iets wat deJapanners ook zeggen van hun Mikado.
Of ’t nu daar vandaan kwam, dat de keizer zoo’nonmogelijke naam had is moeielijk uit te maken. Alleen is ’tzeker dat er geen enkel mensch in Huk was, die ’s keizers naamkon uitspreken, zonder de kramp in z’n kaken te krijgen. Zeprobeerden ’t wel eens voor tijdverdrijf, maar ’t luktenooit. Vóór ze op de helft waren begonnen ze al testotteren en op driekwart bleven zelfs de knapsten steken. Dan