Produced by Sophia Canoni. Book provided by Iason Konstantinides
Note: The tonic system has been changed from polytonic to monotonic.The spelling of the book has not been changed otherwise. Words initalics are included in _. Footnotes have been placed at the end ofthe book.
Σημείωση: Το τονικό σύστημα έχει αλλάξει από πολυτονικό σεμονοτονικό. Η ορθογραφία του βιβλίου κατά τα άλλα παραμένει ως έχει.Λέξεις με πλάγιους χαρακτήρες περικλείονται σε _. Οι υποσημειώσειςτων σελίδων έχουν τεθεί στο τέλος του βιβλίου.
Τότε λοιπόν πρέπει να προσπαθήσω να κάμνω και να λέγω καθώς με παρακινείτε. Βεβαίως μεταξύ σας λέγετε και ακούετε περί της ψυχής τούτο τουλάχιστον, ότι δηλαδή η έξαψις, η οποία είναι είτε πάθος αυτής είτε μέρος της φύσεώς της το οποίον είναι εμφύτως φιλόνικον και ακαταμάχητον, πολλά πράγματα αναστατώνει με ασυλλόγιστον βιαιότητα.
Πώς όχι;
Και όμως την ηδονήν δεν την θεωρούμεν ως το ίδιον πράγμα με την έξαψιν, νομίζομεν μάλιστα αντιθέτως προς αυτήν, ότι αυτή κυριαρχεί της ρωμαλεότητος και την παρασύρει με εκβιαστικήν απάτην να κάμνη ό,τι επιθυμεί αυτή.
Πολύ μάλιστα.
Τρίτην αιτίαν διά τα σφάλματα αν θελήση κανείς να αναφέρη την αμάθειαν, δεν θα ειπή ψέμματα. Εάν όμως αυτήν την διαιρέση ο νομοθέτης εις δύο, και το έν μέρος της το θεωρήση ως απλούν και ως αίτιον των ελαφρών σφαλμάτων, το δε άλλο ως διπλούν, δηλαδή όταν κανείς δεν κατέχεται μόνον από αμάθειαν, αλλά και από δοκησισοφίαν, ότι γνωρίζει τελείως πράγματα, περί των οποίων δεν έχει καμμίαν είδησιν. Αυτήν δε, όταν συνοδεύεται με μεγάλην δύναμιν και ρωμαλεότητα, θα την θεωρήση ως αιτίαν μεγάλων και παραχόρδων σφαλμάτων, όταν δε συνοδεύεται από αδυναμίαν, ως εις τα σφάλματα των παιδίων και των γερόντων, θα θεωρήση μεν αυτά ως σφάλματα και θα ορίση νόμους δι' αυτούς ως πταίστας, αλλά τους πλέον μειλιχίους και τους δίδοντας πολλήν συγχώρησιν.
Πολύ λογικά ομιλείς.
Και λοιπόν διά μεν την ηδονήν και την έξαψιν όλοι σχεδόν λέγομεν ότι άλλος μεν τας νικά, άλλος δε νικάται από αυτάς. Και είναι ορθόν αυτό.
Βεβαιότατα.
Ότι όμως άλλος από ημάς νικά την άγνοιαν, άλλος δε νικάται από αυτήν, δεν το ηκούσαμεν έως τόρα ποτέ.
Αυτό είναι μεγάλη αλήθεια.
Και βεβαίως όλα αυτά φρονούμεν ότι μας αποσπούν από τον σκοπόν μας και συγχρόνως μας παρακινούν πολλάκις εις