Note: The tonic system has been changed from polytonic to monotonic.A table of errors at the end of the 2nd volume has been taken intoaccount. The spelling of the book has not been changed otherwise.Footnotes have been converted to endnotes. Two geometrical shapesreferred to in the endnotes of this book, can be seen only in thehtml version of the text.
Σημείωση: Το τονικό σύστημα έχει αλλάξει από πολυτονικό σεμονοτονικό. Ο Πίνακας Παροραμάτων στο τέλος του 2ου τόμου έχει ληφθείυπ' όψη. Κατά τα άλλα έχει διατηρηθεί η ορθογραφία του βιβλίου. Οιυποσημειώσεις των σελίδων έχουν μεταφερθεί στο τέλος του βιβλίου.Δύο γεωμετρικά σχήματα τα οποία αναφέρονται στις σημειώσεις στο τέλοςτου βιβλίου μπορεί να τα δει κανείς μόνο στην Html εκδοχή του κειμένου.
ΠΛΑΤΩΝΟΣ
ΤΙΜΑΙΟΣ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ
ΠΑΥΛΟΥ ΓΡΑΤΣΙΑΤΟΥ
ΤΟΜΟΣ
Α
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΦΕΞΗ
ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΦΕΞΗ
ΠΛΑΤΩΝΟΣ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ
ΠΑΥΛΟΥ ΓΡΑΤΣΙΑΤΟΥ
ΤΟΜΟΣ
Α
ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ
ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Δ. ΦΕΞΗ
1911
ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ
Α'. ΥΠΟΘΕΣΙΣ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ
Κατά την εορτήν των Βενδιδείων, τελουμένην προς τιμήν της Θρακικήςθεότητος Βένδιδος, την οποίαν οι Αθηναίοι εταύτιζον με την Άρτεμιν, κατέβηο Σωκράτης εις Πειραιά εις την οικίαν του Κεφάλου, ένθα συνδιελέχθη περίΠολιτείας με τον Πολέμαρχον, υιόν του Κεφάλου, τον Γλαύκωνα καιΑδείμαντον, αδελφούς του Πλάτωνος, και τον σοφιστήν Θρασύμαχον. Τηνεπαύριον ο Σωκράτης τα της εν Πειραιεί συνδιαλέξεως διηγήθη είς τιναςφίλους εν Αθήναις. Η διήγησις δ' αύτη του Σωκράτους, συνεχής και αδιάκοποςαπ' αρχής άχρι τέλους, αποτελεί τον όλον διάλογον εν τη «Πολιτεία», όπουόμως δεν αναφέρονται τα ονόματα των ακροατών. Ούτοι, τέσσαρες όντες,συνεφώνησαν, ίνα την αμέσως ακόλουθον ημέραν εις νέαν συνδιάλεξιναποδώσωσιν εις τον Σωκράτην το υπό τούτου παρατεθέν αυτοίς συμπόσιονλόγων. Η συνέχεια δ' αύτη της συνδιαλέξεως εκτίθεται εις άλλον διάλογον,όστις επιγράφεται «Τίμαιος» εκ του ονόματος ενός των εστιατόρων τουΣωκράτους. Οι άλλοι ήσαν Κριτίας, ο Αθηναίος πολιτευτής, και Ερμοκράτης, οΣυρακόσιος στρατηγός. Του τετάρτου το όνομα δεν μνημονεύεται εν τω Τιμαίω·αλλά λέγεται ότι ούτος ασθενήσας δεν έλαβε μέρος εις τον διάλογον,αναπληρωθείς υπό των άλλων. Κατά τον νεοπλατωνικόν φιλόσοφον Πρόκλον,όστις συνέγραψε «Γλαφυρά υπομνήματα εις τον Τίμαιον», ο μεν Δερκυλλίδηςεπίστευεν ότι ο ανώνυμος ήτο αυτός ο Πλάτων, ο δε Αττικός έλεγεν ότι ήτοξένος τις, φίλος του Τιμαίου. Αλλά και των νεωτέρων τινές δέχονται ότι ήτοαυτός ο Πλάτων.
Ο «Τίμαιος», πολύ μεταγενέστερος της «Πολιτείας» και διαφέρων αυτής κατάτο ύφος και κατά τινας θεμελιώδεις αρχάς, είναι συνέχεια της «Πολιτείας»,όπως ο «Κριτίας» είναι εξακολούθησις του «Τιμαίου». Αντικείμενον της«Πολιτείας», ως δηλούται εν τω Α' και Β' βιβλίω αυτής, είναι η Δικαιοσύνη,ως επεισόδιον δε εισάγεται η περί Πολιτείας διάλεξις διά τον λόγον, ότιείναι ευκολώτερον να νοήσωμεν τι είναι η Δικαιοσύνη, εάν επισκοπήσωμεν τηνΠολιτείαν μάλλον παρά το μεμονωμένον άτομον. Αλλ' ούτως η συζήτησις περίΠολιτείας κατέστη κύριον θέμα του διαλόγου. Διατυπώσας δε ήδη την ιδεώδηΠολιτείαν του ο Πλατωνικός Σωκράτης επεθύμησε να ίδη την απόδειξιν αυτής,πώς δηλ. θα ηδύνατο αύτη να ενεργή και υπερασπίζη εαυτήν εν πολέμω και ενειρήνη. Και προς τούτο εξέλεξε τους ειρημένους συνομιλητάς, άνδραςπολιτικούς άμα και σοφίας εραστάς. Εν τω «Τιμαίω» λοιπόν μετά συνοπτικήνανακεφαλαίωσιν των σπουδαιοτέρων πορισμάτων της «Πολιτείας», γενομένην υπότου Σωκράτους, πρώτος ο Κριτίας αναλαμβάνει να ικανοποιήση την αξίωσιναυτού, και λέγει ότι πο