Het moge waar zijn, dat het Eiland Marken, bij velen in ons Vaderland bekend zij,zoo wel door de natuurlijke gesteldheid van dit stukje gronds, als doorde eigenaardige, of liever, verouderde gewoonten van zijnebewoners;—niet minder waar is het, dat dit Eiland, bij nogmeerdere onzer Landgenooten, zoo niet geheel onbekend, minstens nietgoed, niet naar waarheid, bekend zal zijn.—

Hiervan overtuigd, besloot ik dit Werkje in het licht te zenden,met het doel, Marken en zijne Bewoners naar waarheid te schetsen, enlangs dien weg, het Publiek in de mogelijkheid te stellen, zich zondergroote opoffering, met dit Eiland en met deze Eilanders, meer van nabijbekend te maken.—

„Vraagt men, of er welligt zooveel merkwaardigs van Markenzij te zeggen, dat de Uitgave van deze Schets, als van belang kanworden geacht?”—

Zoo merken wij aan, dat niet het merkwaardige, noch ook heteigenaardige van hetzelve, ons tot de zamenstelling der volgendebladen, hebben aangespoord:—maar dat wij, naar aanleiding, vanhetgene wij, voor eenigen tijd omtrent dit onderwerp geboekt vonden, enhetgeen ons bleek, deels bezijden de waarheid—deels overdreven tezijn, genoopt werden, ten opzigte van Marken en de Markers, derwaarheid openlijk hulde te doen, en datgene in het regte licht teplaatsen, waarop door anderen eene valsche schaduw geworpenis;—terwijl deze uitgave tevens voldoen zal aan eenen, doorvelen, uitgedrukten wensch.—

Wij voegen hierbij niets meer, dan de wensch, dat dit boekske inveler handen moge komen, en niet onvoldaan ter zijde wordegelegd!

Eiland Marken,

den 1 Feb. 1854. Allan.[I]