DE SCHIPPERSJONGEN,
OF
LEIDEN IN STRIJD EN NOOD.
LEIDEN.—A. W. SIJTHOFF.
„Hier was het onze fiere, geduldige enstandvastig volhardende burgerij, die den vreemden huurling enplunderaar het stalen voorhoofd onverschrokken bood.”
(Dr. W. J. F. Nuyens,„Gesch. v/d opstand in de Nederlanden”.)
„Het opbreken van het beleg van Leiden besliste het lot vanHolland.”
(L. J. J. Van der Vynckt,„Nederlandsche beroerten”.)
„Altijd zal daarom ook ons oog met welgevallen enzelfvoldoening op die bladzijde onzer geschiedenis staren, die vanLeidens kloeke volharding en welverdiend ontzet aan den nazaat blijkendoet.
(J. Van Vloeten,„Leidens belegering en ontzet”.) [V]
VOORBERICHT.
Hier is de derde druk van „DeSchippersjongen”, of „Leiden in strijd ennood.”—Een nieuw boekje is het niet, maar er is tochzóó veel in veranderd, dat ik op den titel „geheelomgewerkt” durfde zetten.—Het veranderen der schoolboekenbij eenen nieuwen druk, heeft een groot bezwaar, omdat men dan deverschillende drukken niet naast elkander gebruiken kan. Dit bezwaarvervalt bij boekjes, als dit, echter geheel; men leest zulk een boekjealleen.
Maar waartoe die groote verandering?
In den eersten en tweeden druk vertelde ik alleen van Leidens tweedebeleg met het daarop gevolgde ontzet. Het eerste beleg hing echter zoonauw samen met het tweede beleg, dat ik mijne hoofdpersonen telkens vanhet verleden moest laten vertellen, en waar ik dat niet deed, moest ikdoor noten ophelderingen geven. Die gesprekken over hetgeen gebeurdwas, gaven echter aan den inhoud wat stroefs